با تحقیق و داستان به طرف رفاه با دوام جوانانی که پیشینه پناهندگی دارند
گزارش تحقیقی پروژه ALL-YOUTH راجع به زنان و مردان جوان دارای پیشینه پناهندگی میباشد. این گزارش توسط پژوهشگر فوق دکترا یعنی Tiina Rättilä و نیز پروفسور Päivi Honkatukia از دانشگاه تامپره ارسال شده است.
خلاصه
در این گزارش از تحقیقاتی ذکر کرده میشود که ما با همکاری جوانان بزرگسالی که بعنوان پناهنده به فنلاند آمده بودند و نیز با افراد حرفه ای که آنها را راهنمایی میکردند آنها رابه انجام رساندیم. ما تجربیات جوانان با پیشینه پناهندگی در تحصیل و کار را بررسی کردیم و در مورد مشکلاتی که آنها در مسیرهای آموزشی و کاریابی با آن روبرو هستند را تعمق کردیم که چه کاری در ارتباط با آن مشکلات میتوان انجام داد. این تحقیقات بخشی از پروژه تحقیقی بزرگتر «همه جوانان میخواهند برای زندگی خودشان تصمیم گیری کنند» ( Kaikki nuoret haluavat määrätä omasta elämästään) میباشد که در دانشگاه تامپره و نیز در دانشگاه ایتاسومی در سالهای ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ تحقق یافته است. این گزارش شامل هشت مقاله داستانی است که توصیف همکاری تحقیقاتی با جوانان را بخوبی از نقطه نظرهای متفاوت ترسیم میکند.
نقطه آغازی این تحقیق بر اساس اطلاعاتی بوده است که جوانان دارای پیشینه پناهندگی بسیاری از تجربیات دشوار را سپری کرده اند که شامل مشارک، تامین امرار معاش، تعلق به جامعه و فرصتهای تاثیر در جامعه فنلاند میباشد. بسیاری از آنان تجربیات ترسناک جنگ ها و زندگی های ناامن را دارند. بخصوص در مورد پناهندگانی که بدون خانواده شان به فنلاند آمده اند، دارای مشکلات روحی روانی زیادی میباشند و ضمنا در اطرافشان به اندازه کافی دارای دوستان و بزرگسالان بااعتماد نیستند. بعلاوه آنها بعد از دریافت اجازه اقامت، بیشتر از سایر افراد بدون محل تحصیلی یا کاری میمانند و انواع متفاوتی از تبعیضات را در زندگی روزمره شان تجربه میکنند. نقطه آغازی زندگی به همین دلایل این جوانان با پیشینه پناهندگی اغلب شکننده تر از بسیاری از جوانان دیگر است، که سپس تاثیر این عوامل در رفاه، قدرت توان در مدرسه، در پروسه تحصیلی، زندگی کاری و روابط اجتماعی آنها منعکس میشود.
در مطالعات توصیف شده در این گزارش تحقیقی، ما با استفاده از نقطه نظر خود این جوانان به مطالعه این مشکلات پرداختیم. در اینجا ما سه هدف داشتیم. نخست ما خواستیم داستانهای زندگی جوانان با پیشینه پناهندگی را همانطور که آنها مایل به گفتن آنها بودند گوش بشنویم و آنها را نمایان کنیم و بدین ترتیب درک زندگی آنها را بهتر بیاموزیم. دوما ما میخواستیم از جوانان در شناسایی توانایی هایشان حمایت کنیم و با کمک پروسه تحقیقی آنها را تشویق کنیم تا در مسیر زندگی خودشان قدم بر دارند. ثالثا ما علاقه مند بودیم که چگونه از طریق حمایت از هنرهایی مانند هنر عکاسی و تاتر میتوان درجه رفاه و عملکرد اجتماعی این جوانان با پیشینه پناهندگی را تقویت نمود.
بعنوان یک روش تحقیقی ما به اصطلاح از متد «تحقیقی مشترک» استفاده کردیم. این بدین معنا است که ما از همان ابتدا جوانان را در این تحقیق همانند شریک هایی برابر مشارکت دادیم. نقطه آغازی این بود که جوانان اجازه داشتند که موضوعاتی را که برای آنها مهم بود در این پروسه تحقیقی برگزینند. در زمان صحبت کردن با این جوانان متوجه شدیم که آنها بیشتر علاقمند به سوالاتی شامل کار و تعلق به جامعه هستند و بنابراین بدین ترتیب تصمیم به بررسی آنها گرفتیم. بعلاوه این جوانان علاوه بر شرکت در مصاحبه با جوانان دیگر، همچنین به آنالیز کردن مصابحه ها با کمک محققین پرداختند. ما همچنین همگی با هم به نوشتن جزوه ها، وبلانگ ها و مقاله های پژوهشی پرداختیم.
گزارش مقاله تحقیقی بیانگر این است که چقدر برای جوانان با پیشینه پناهندگی مهم است که از طرف گروه جوانان فنلاندی پذیرفته شوند. بنابراین جوانان احساس میکنند که ضرورت دارد که برای درآمد تامین معاش شان مشغول به زندگی کاری شوند. با این حال، یافتن شغل مشکل بنظر میرسد و بسیاری از جوانانی که در پروسه تحقیقاتی مشارکت داشته اند احساس میکنند که در جستجوی شغلی با تبعیض روبرو شده اند. در فنلاند بر اهمیت مهارتهای زبانی تاکید میشود، اما بر اساس تجربیات جوانان حتی تسلط خوب بر زبان فنلاندی دسترسی آنها را به تحصیل و کار تضمین نمیکند. بهرحال آنها معتقدند که جوانانی که پیشینه پناهندگی و یا دیگر مهاجرتی را دارند، چنانچه میخواهند عضوی از جامعه فنلاند شوند باید طاقت انجام تلاش کاری بیشتری را نسبت به دیگران در جهت تحصیلی یا شغلی داشته باشند. ما به عنوان پژوهشگر و محقق این را ناعادلانه میدانیم، اما برای جوانان، زندگی همراه با تبعیض در هر جای جامعه یک واقعیت روزمره است.